- 7 Μαρτίου 2014
- Posted by: sarantis
- Category: ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ
Δεν υπάρχουν Σχόλια
Αρ. πρωτ. 2415 Αθήνα, 7-3-2014
ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΤΩΡΑ
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ & ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ (ΟΜΕΔ)
Το Μνημόνιο ΙΙ (Ν. 4046/2012) και η 6η/28-2-2012 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (Π.Υ.Σ.) κατήργησαν τη μονομερή προσφυγή στη διαιτησία (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας), εφόσον πλέον αυτή η δυνατότητα παρέχεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των δύο μερών, δηλαδή και του εργαζόμενου και του εργοδότη. Στην ουσία, καταργήθηκε ένα πολύτιμο εργαλείο των εργαζομένων, διότι ο εργαζόμενος δεν μπορεί να προσφύγει μόνος του στον ΟΜΕΔ, αν η απέναντι πλευρά, η πλευρά του εργοδότη δεν το θέλει. Και η ισχυρή πλευρά, δυστυχώς, είναι η πλευρά του εργοδότη!
Μέχρι την ψήφιση αυτών των κατάφωρα αντεργατικών νομοθετημάτων το 2012, στη διαιτησία μπορούσε να προσφύγει είτε η πλευρά των εργαζομένων (συνδικαλιστικές οργανώσεις), είτε η πλευρά των εργοδοτών, αφότου αποτύγχαναν οι μεταξύ τους διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας. Επίσης, στη διαιτησία του Ν. 1876/1990 μπορούσαν να οδηγηθούν όλες οι διαφορές που προέκυπταν από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όπως είναι μισθολογικές διαφορές, η χορήγηση επιδομάτων, αδειών, κ.λπ., δικαίωμα που καταργήθηκε και αυτό, αφού τώρα πλέον η προσφυγή στη διαιτησία γίνεται για θέματα που αφορούν μόνο στον καθορισμό του βασικού μισθού/ημερομισθίου (Π.Υ.Σ., αρ.3.παρ.2).
Η αποδυνάμωση του ΟΜΕΔ αποτελεί ένα από τα ιδιαιτέρως σοβαρά, «προμελετημένα χτυπήματα», που δέχτηκε ο κόσμος της εργασίας. Με την πράξη αυτή, ουσιαστικά την κατάργηση του ΟΜΕΔ, η τότε κυβέρνηση και η τρόικα εκπλήρωσαν ένα πάγιο και χρόνιο αίτημα των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας και της «εξαφάνισης» του εργατικού δικαίου. Με την κατ’ ουσία απενεργοποίηση του ΟΜΕΔ προήλθε η καταστροφή του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων των εργαζομένων και του ισχύοντος συστήματος διαμόρφωσης των μισθών στη χώρα μας, οδηγώντας στη σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας με δυσμενέστατους όρους.
Ο ΟΜΕΔ αποτελούσε σπουδαίο εργαλείο για τον ουσιαστικό διάλογο των κοινωνικών εταίρων. Ήταν μια θεσμική κατάκτηση από το 1990 επί Οικουμενικής Κυβέρνησης, που εκθεμελιώθηκε εν μία νυκτί, όπως συνέβη με όλο το εργατικό δίκαιο της χώρας.
Το συνδικαλιστικό κίνημα όφειλε να μην αφήσει να ξεχαστεί αυτό το έγκλημα, που έγινε, αλλά να κρατά ψηλά στην ατζέντα το σοβαρό ζήτημα του ΟΜΕΔ, αδιαλείπτως, όπως και κάνει.
Εν αναμονή της δημοσίευσης της Απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας μετά την αίτηση ακύρωσης της με αρ. 6 /2012 Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου (Π.Υ.Σ.), που υπέβαλαν πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις το 2012, αναφέροντας συν τοις άλλοις ότι η κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία παραβιάζει το άρθρο 22 του Συντάγματος, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε . (αρ.28), την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (αρ.11):
Καλούμε τα πολιτικά κόμματα να επαναφέρουν το θέμα άμεσα.
Καλούμε την Κυβέρνηση να άρει την αντισυνταγματική αυτή απόφαση.
Καλούμε την Ελληνική Δικαιοσύνη, έστω και τώρα, να αναγνωρίσει την αντισυνταγματικότητα των νομοθετημάτων κατά της λειτουργίας του ΟΜΕΔ.
Καλούμε, τέλος, τον κόσμο της εργασίας να επαναφέρει το ζήτημα δυναμικά.
Όλοι μαζί να χαράξουμε νέα πορεία διεκδικώντας μαχητικά τα δικαιώματά μας.
